عوامل مؤثر بر یادگیری و رشد مهارت‌های بالینی درس داروشناسی از دیدگاه دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز

زمینه و هدف: آموزش داروشناسی برای رشته پرستاری جهت کسب مهارت‌های لازم در زمینه مراقبت‌های دارویی بیماران انجام می‌شود و کسب این مهارت‌ها یکی از صلاحیت‌های ضروری حرفه پرستاری به شمار می‌رود. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر یادگیری و رشد مهارت‌های بالینی درس داروشناسی از دیدگاه دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. روش کار: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی بود که در دانشگاه علوم پزشکی تبریز سال 1393 صورت گرفت. 200 نفر از دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز به صورت نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق پرسش‌نامه محقق ساخته جمع‌آوری گردید که دارای 6 حیطه شامل صلاحیت بالینی مربی، صلاحیت آموزشی مربی، ارتباطات بین‌فردی مربی، محیط آموزش بالینی، برنامه‌ریزی آموزشی و عوامل مربوط به دانشجو بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی Mann-Whitney و Kruskal-Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از دیدگاه دانشجویان، صلاحیت بالینی مربی با میانگین نمره 33/0 ± 32/2 از مجموع 3 نمره، بیشترین و محیط آموزش بالینی با میانگین نمره 39/0 ± 13/2، کمترین تأثیر را بر یادگیری و رشد مهارت‌های بالینی درس داروشناسی داشت. نتیجه‌گیری: مورد توجه قرار دادن و تقویت ویژگی‌های مدرسان و به کارگیری مدرسان با صلاحیت بالینی و آموزشی مناسب می‌تواند نقش موثری در یادگیری مراقبت دارویی داشته باشد. از طرفی، توجه به ویژگی‌ها و انگیزاننده‌های دانشجویان در کسب اهمیت و ضرورت تحصیل دانش، ارایه راهکارهای افزایش یادگیری بالینی دانشجویان و مناسب‌سازی محیط بالین می‌تواند فرایند یادگیری مراقبت دارویی را تسهیل و تقویت نماید.